zeblykać się

  • zeblykać się ndk zeblec się, zeblyc się, zoblyc się dk [rozbierać się, rozebrać się]: Wstyd mi było tak przed chłopem sie zeblekać. Inform. Nie byde sie przecie przy chłopach zeblykać. Inform. Kazali nóm sie na trzy, cztyry zeblykać. Jak kto nie zdążył, to na karnóm musztre. Inform. Co sie tak godzinami zoblekosz? Zasłysz. Nie możesz szybko sie zeblec? Zasłysz.Lekarz był taki młody, że jak mi sie kazał całkiem zeblyc, uciekłam. Inform. Jes tako wiara, co ci sie każe z papci zeblyc, zanim cie do pokoju wpuszczóm. Inform. Wyjdź z pokoju, bo chce sie zoblyc. Zasłysz.

sieci społecznościowe