7.1. Zapotrzebowanie na ciepło do ogrzewania mieszkań i zaopatrzenia mieszkań w c.w.u.

7.1.1. Ogrzewanie mieszkań

Miasto Poznań jest znaczącym ośrodkiem pod względem gospodarczym i demograficznym. Nośniki energii - paliwa, ciepło i energia elektryczna są podstawowymi czynnikami rozwoju gospodarczego miasta i jego prawidłowego funkcjonowania. Jednocześnie, produkcja energii należy do głównych źródeł emisji gazów cieplarnianych, ponieważ, jak wykazano w poprzednim rozdziale oparta jest niemal w 100% na paliwach kopalnych. Niniejszy rozdział charakteryzuje zapotrzebowanie na energię w zużyciu bezpośrednim w poszczególnych rodzajach aktywności społecznej i gospodarczej, określając popytową stronę bilansu energii. Oszacowano zapotrzebowanie energii przez :

  • gospodarstwa domowe,
  • podmioty sektora publicznego, handlu i usług,
  • akłady przemysłowe,
  • środki transportu - samochody osobowe, ciężarowe i autobusy.

Zapotrzebowanie na ciepło do ogrzewania mieszkań wyliczono przy pomocy modelu, w którym określono strukturę wiekową budynków mieszkalnych oraz jednostkowe współczynniki zapotrzebowania na ciepło do ogrzewania budynków. Współczynniki te przyjęto według wcześniejszych opracowano zrealizowanych w ramach programu Intelligent Energy Europe - SAVE 2001 i Tabula 2011.

W modelu uwzględniono również wykonane na terenie Poznania termomodernizacje budynków. Wyniki obliczeń zapotrzebowania na ciepło do ogrzewania mieszkań przedstawiono w tablicy 16.

W oparciu o dostępne dane statystyczne modelowo zdezagregowano obliczone zapotrzebowanie na ciepło według sposobów ogrzewania, wyróżniając:

  • centralne ogrzewanie zbiorcze (sieciowe),
  • centralne ogrzewanie indywidualne,
  • indywidualne ogrzewanie piecowe.

Oszacowane zapotrzebowanie na ciepło wykorzystano do obliczeń poziomu emisji gazów cieplarnianych dla poszczególnych kategorii mieszkań. Wyniki obliczeń przedstawiono w dalszej części raportu.


7.1.2. Ciepła woda użytkowa c.w.u.

W modelu przyjęto następującą strukturę zużycia energii w gospodarstwach domowych (GUS 2011 a):

  • ogrzewanie: 71,2%
  • cww.u.: 15,1%
  • gotowanie: 6,6%
  • oświetlenie, AGD: 7,1%

Na tej podstawie wyliczono zapotrzebowanie na ciepło do przygotowania ciepłej wody użytkowej. W obliczeniach wyróżniono mieszkania według sposobów ogrzewania, gdyż rozwiązania techniczne i struktura nośnikowa energii używanej do przygotowania c.w.u. jest zróżnicowana w tych grupach. W obliczeniach modelowych przyjęto, że struktura nośnikowa energii zużywanej na cele c.w.u. jest w grupach taka sama jak struktura zużycia energii do ogrzewania. Wyniki obliczeń modelowych przedstawiono w tablicy 18.

Ten artykuł ma więcej niż jedną stronę. Wybierz poniżej kolejną, żeby czytać dalej