Poznan.pl, oficjalna strona Miasta Poznania

W Polsce 23 parki narodowe zajmują około 1% powierzchni kraju. Polska może pochwalić się wędrującymi wydmami i ogromnymi rozlewiskami będącymi ostoją ptaków, parkami narodowymi ustanowionymi na terenie pięknych gór. W swoich zasobach posiadamy także przeróżne twory skalne, jak np. Maczugę Herkulesa czy Błędne Skały. Każdy z parków narodowych jest na swój sposób unikalny i posiada równie niepowtarzalne logo.

Logo przedstawia najbardziej charakterystyczny element będący przedmiotem ochrony przyrody, dlatego też w jego grafice możemy znaleźć przedstawicieli fauny, flory i form ukształtowania terenu. Przykładem charakterystycznego elementu ze świata fauny może być bóbr europejski, który dumnie reprezentuje Wigierski Park Narodowy, z kolei doskonałym przykładem flory jest okrzyn jeleni widniejący w logo Babiogórskiego Parku Narodowego. Wbrew pozorom drugi z reprezentantów nie posiada okazałego poroża, lecz duże liście i jest przedstawicielem rodziny selerowatych, a sam Park Narodowy Babiogórski zyskał ochronę dzięki występującemu tam piętrowemu układowi roślinności górskiej, co poza Tatrami i Sudetami jest w Polsce rzadkością.

Wczytując się w charakterystykę każdego z logo możemy znaleźć więcej ciekawostek. Zapewne mało kto wie, że znana wszystkim mewa srebrzysta (Larus argentatus) pierwszy raz zagnieździła się w Polsce w Słowińskim Parku Narodowym, a wyjątkowość Trzech Koron, które zdobią logo Pienińskiego Parku Narodowego doceniono już w XVII wieku.

Warto doceniać nadzwyczajność otaczającej nas przyrody, a odwiedzając park narodowy pamiętać z jakim dziedzictwem mamy do czynienia i podziwiać z należytym szacunkiem.

Pogoda sprzyja, zatem warto wybrać się na wycieczkę do najbliższego Wielkopolskiego Parku Narodowego, utworzonego w 1957 r. Położony jest nad Wartą, na południe od Poznania, w trójkącie miast Luboń-Stęszew-Mosina. Tereny ochrony ścisłej zajmują w sumie 258,85 ha, ochrony czynnej 5150,54 ha, natomiast obszar ochrony krajobrazowej wynosi 2187,81 ha. Dominującymi typami ekosystemów pozostają ekosystemy leśne i nieleśne.
Niezwykle bogata jest szata roślinna WPN, gdzie stwierdzono występowanie około 1120 gatunków roślin naczyniowych, 148 gatunków mszaków, 150 gatunków porostów, 500 gatunków glonów, 800 gatunków grzybów. Główny element flory stanowią gatunki eurosyberyjskie, m. in. sosna zwyczajna (jej udział w lasach Parku wynosi 70%), a także liczne rośliny runa leśnego, jak np. czworolist pospolity czy konwalijka dwulistna oraz gatunki środkowoeuropejskie, np. dąb szypułkowy, grab pospolity, naparstnica zwyczajna, pięciornik biały. Wpływy łagodnego, wilgotnego klimatu Europy Zachodniej zaznaczają się obecnością we florze Parku gatunków o charakterze atlantyckim. Rośnie tu np. wiciokrzew pomorski, wąkrota zwyczajna, pięciornik płonny. Do roślin związanych z klimatem łagodnym należy również rzadkie drzewo jarząb brekinia tzw. brzęk.
Fauna Wielkopolskiego Parku narodowego charakteryzuje się bogactwem gatunków. Najbogatsza jest fauna bezkręgowców, wśród których najliczniej reprezentowane są owady - ponad 3 tys. gatunków. Lasy obfitują w chrząszcze. Są wśród nich gatunki chronione takie jak jelonek rogacz, kozioróg dębosz. Bogaty jest także świat pajęczaków. Z bardziej interesujących gatunków stwierdzono tutaj występowanie tygrzyka paskowanego, największego w Polsce przedstawiciela rodziny krzyżakowatych oraz pająka topika - jedynego w kraju gatunku spędzającego całe życie pod wodą. Występuje tutaj 5 gatunków gadów: miedzianka gniewosz, zaskroniec, beznoga jaszczurka padalec, jaszczurka zwinka i jaszczurka żyworodna. Wszystkie wymienione gatunki płazów i gadów podlegają ochronie gatunkowej. Ptaki w Parku reprezentowane są przez ok. 220 gatunków lęgowych i przelotnych. Z rzadko spotykanych wymienić należy kraskę, zimorodka i dzięcioła czarnego. Z ptaków drapieżnych można zauważyć wśród lasów i łąk kanię czarną, w pobliżu pól myszołowa zwyczajnego, a przy bagnach błotniaka stawowego. Na jeziorach często widujemy kaczkę krzyżówkę, cyrankę, cyraneczkę oraz perkoza dwuczubego. Na obszarze Parku występuje kilkadziesiąt 40 gatunków ssaków. Z owadożernych spotykamy tu m. in. ryjówki, nasze najmniejsze ssaki. Żyją tu również rozmaite gatunki nietoperzy i gryzoni. Z drapieżników zamieszkują m. in. kuna leśna, borsuk i lis. Rozległe lasy stanowią ostoję dla licznych jeleni, saren i dzików.