Słownik gwary miejskiej Poznania

Hasło na dziś

poznan.pl Gwara Poznania

śrup

rozmiar tekstu drukuj kod qr
  • śrup ekspr. 1. [koń]: [...] to za mizernego śrupa dostanie automobil i jeszcze akseft "benzyny" z "Akwawitu" na przydatek. Sąsiadki mówiące [...] śrupy na konie. [...] żeby nie wzdychały dorożkarskie śrupy. A żeli śrupy źle były futrowane i nie chciały hycać bez przeszkody, to na wyścigach można było usnąć z nudów. I nagle, oż strach pomyśleć, z bocznej ulicy wyjeżdżo okropno hela z pyrkami i dwa godne śrupy jak smoki. Szkudlarek, konia! Oba śrupy stoją przed gankiem. Bójcie sie biydy, wiaruchno zgrywna: jo mom sie kielczyć jak tyn śrup z Iwna? Dołbym wom kejtra albo kociambra, śrupa bym skibnoł dla wos od bambra. Owsa nie ma, siana nie ma, śrupy nie mają co źryć, a wy, cholery, jeno o chlaniu i muzyce. 2. przen. [o starym człowieku]: Choć wiync wyglóndom na ślamazare, choć w giyrach gzik mom, w porach galare i zdalasiałym jezdym już śrupem. Dobrze że te śrupy się nie kapowały. ◊ fraz. śrupy można z kim kraść[można mieć do kogo zaufanie]: Jaśku właśnie zawołał: Równy chłop z naczelnika. Śrupy z wami możno kraść. ◊ fraz. stary śrup [stary pryk]: Ty stary śrupie, czego ci sie zachciewa! Zasłysz.

sieci społecznościowe