• bebłać -ę, -esz lub -am, -asz 1. [mówić od rzeczy, gadać bzdury, bełkotać]: Co oni beblą? pytali zdumieni świadkowie. Najadła sie stara baba torków i beble pomyślołym. Upiuł sie i bebloł jak gupi. Inform. Mój tata to ino beblo i beblo. Zasłysz. 2. tylko bebłać [babrać się w wodzie, zwłaszcza brudnej]: Heluta, twoje dzieciary bebłają w żyburze jak jym pozwolisz, to jich za godzine nie poznosz. Zasłysz.

sieci społecznościowe