burchać się

  • burchać się
  • burchać się [gniewać się, boczyć się, irytować się]: Mimo tej ostrożności obrażonych było we wsi sporo i ciągle ktoś na kogoś się borchał. Nie będę powiada borchał się na swoich o głupi dryling. Wszyscy borchali sie, naturalnie na wuja Ignaca. A jak sie czasem kto borchał i narzekał, że takie życie do maku, to sie takiemu istnemu mówiło: "Tej, uskróm sie, chcesz w tyte?" Cięgiem sie borchała na tych młodych, że późno wracają do dóm. Okropnie my sie borchali. Wuja borchoł sie, że gó ślubno publicznie pouczo. Nie borchaj sie, bo to ci nic nie da. Wie pani, dlaczego ja sie troszeczke burchałam? Inform.

sieci społecznościowe