• galart blm, powsz. 1. [galareta z mięsa]: Dziabnął sobie sztagana asancji octowej, co miała być do galartu. Przyńćcie w te pyndy, bo bydzie u nas placek na młodziach, babka melóna, galart, knobloszek, krzan i sosyski. Ojciec najbarzy lubioł ślepe ryby "z myrdyrdom" i galart. Inform. Na świynta ciotka kilowała galart. Inform. Tą razą coś ci się ten galart nie udał. Zasłysz. 2. iron. [strach, obawa, niepewność]: Jak mie szpicła [!], jak nie wzina berać, a jo wskok do chaty z galartem i feframi. A wszysko fajn szczuny nasza wiara od ciężki roboty, taka co to zęby zjadła na wojnie i od "siekanego" piegów dostała albo i galartu w girach, od zasypanych rowów. Wielki szpeju, a galart mosz w giyrach. Zasłysz.

sieci społecznościowe