• hakata rm i ż 1. [polakożerca, Niemiec o wyraźnie antypolskim nastawieniu]: Jak trafił na hakate, to musiał węgiel zabierać z powrotem. Służyła u baltdojczów, okropnych hakatów. Inform. 2. [ktoś o bezwzględnym, zaborczym usposobieniu]: Po ślubie zrobiła się hakata, go krótko trzyma, dzieciaki tresuje. Inform.

sieci społecznościowe