• rampuć
  • rampuć [gęsta zupa jarzynowa]: Nieraz obiad ograniczał się do gęstej zupy z jarzyn, zwanej "eintopfem" bądź "rumpuciem", bardzo popularny był również kapuśniak. Obiady to najczęściej jednodaniowe posiłki zwane "rumpuciami". Była to zupa z kaszy z ziemniakami, kapuśniak, czasem brukiew. Wszystko to było kraszone, jak się dało: "rumpuć" na kościach lub skórkach obrzynkach od słoniny. Przytaknął, że jest jedzenie, mnogo nie ma, ale dla nich starczy. Rumpuć jedli na kolację i sporo zostało; chleb też w domu mają. Chłopok ździebko skapucioł, bo bez cołki czas żarł szwabski rumpuć. Na kolacje podoł nie żoden rumpuć abo ślepe ryby, ale nobliwy wikt na prawdziwym maśle, że palce lizać. I to nie myślcie czasem, że dali mi bylejakie ślepe ryby z myrdygą albo rumpuć, albo plyndze na oleju, o nie! [...] gruchnie kolejke pod giyre z chrzanym, dziabnie pod rumpuć połniuchne szklany. A tero, zobocz no, kto jak ta moja umi zrobić ślepe ryby zez merdyrdą, albo rumpuć taki gęsty, żeby łyżka stojała? Lubiała gotować rumpuć z kapusty albo z galarepy. Inform. Na blasze gotował sie rumpuć ze szabloku. Inform. Najczęściej jadaliśmy na obiad rumpuć zupę jarzynową z wkładką mięsną. Inform. Coo?! Znowu rampuć?! Już nic innygu nie umiysz gotować? Inform.

sieci społecznościowe