Początki traktu sięgają XII w., kiedy to na jego terenie istniała historyczna osada nosząca nazwę Święty Marcin (stąd pochodzi nazwa ulicy Święty Marcin a nie św. Marcina). Osadę przyłączono do Poznania dopiero w 1797 r. Sama ulica ma stosunkowo krótki rodowód - jej rozkwit datuje się po 1870 r., kiedy to rozpoczęto budowę kilkupiętrowych kamienic. Największe zmiany nastąpiły jednak na początku XX w. Wówczas to Niemcy podjęli decyzję o budowie reprezentacyjnych obiektów państwowych od strony najważniejszego traktu - drogi Berlińskiej (prowadzącej do Berlina i Wrocławia). Powstał wówczas m.in. zamek cesarski, gmach Dyrekcji Poczty i Ziemstwa Kredytowego. Wielka sylwetka neoromańskiego zamku podporządkowywała wszystkie pozostałe - potężne przecież budowle. Powstałe wówczas obiekty są do dzisiaj jednymi z najważniejszych elementów, charakteryzujących sylwetę Poznania.
Na ulicy Święty Marcin znajduje się wiele ważnych dla miasta obiektów, w tym m.in. jeden z najstarszych w Poznaniu kościołów - św. Marcina, Akademia Muzyczna, Collegium Iuridicum, Collegium Minus wraz z Aulą Uniwersytecką, Collegium Historicum, postawiony w 1981 r. pomnik poznańskich Krzyży, oraz działające nieprzerwanie od 1908 r. (pod nazwą Theater Apollo, a potem Collosseum) kino Muza.
Ulica Św. Marcin to również środek Poznania, o czym informuje, znajdujący się na skrzyżowaniu ulic Święty Marcin i Gwarnej drogowskaz.
