Poznan.pl, oficjalna strona Miasta Poznania

Dokumentalny film Łozińskiego powstał na bazie trzech lat obserwacji eksperymentu Piotra Tymochowicza, specjalisty od marketingu politycznego. Założeniem pomysłu było sprawdzenie czy człowiek znikąd może sięgnąć po szczyty politycznej władzy. Tymochowicz zorganizował casting i wybrał kilkunastu uczestników, których poddał niezwykle podstępnym zadaniom.

Podczas "gry" udało mu się wyłonić lidera grupy - Dariusza K., osobowość bardzo plastyczną, bez własnych poglądów, który niczym kameleon dopasowuje się do danej sytuacji. W poszczególnych etapach eksperymentu Tymochowicza Darek pochodzący ze śląskich Tychów uczy się jak gestykulować, manipulować emocjami oraz wzbudzać zaufanie społeczeństwa. Jak mówić o byle czym z takim przekonaniem, by zdobywać poklask i poparcie. Polityka interesuje go jedynie ze względów finansowych, chęci zdobywania popularności oraz większej władzy. Nie usłyszymy od niego żadnych konkretnych postulatów, które zobowiązywałyby go do odpowiedzialności za słowa. Swoją przynależność do poszczególnych partii uzależnia układami i miejscem w rankingach. Dlatego też raz ma poglądy centrolewicowe raz centroprawicowe, aż ostatecznie wstępuje do Samoobrony, by zbratać się z "jedynym nieskorumpowanym liderem".

Marcel Łoziński przedstawia kulisy wyścigu na szczyt, gdzie nie poglądy i idee mają decydujące znaczenie. Przedstawia nie tyle krytykę, co wręcz odrazę do polskiej polityki, która jawi się jako brudna, beztreściowa, oderwana od polskiej rzeczywistości i skupiona na walce o władzę samą w sobie.

Film utrzymany w reportażowym stylu, pozbawiony jest liryzmu. Nasycony ironią i cynizmem dokument Łozińskiego pokazuje, że polityczny "rząd dusz" to kilka socjotechnicznych tricków, podsuniętych przez specjalistów od wizerunku.

Marcel Łoziński (ur. 1940 w Paryżu) - reżyser filmowy, dokumentalista, członek Amerykańskiej Akademii Filmowej. Ukończył Politechnikę Warszawską (Wydział Łączności, 1965) i reżyserię w Łódzkiej Szkole Filmowej (1971, dyplom 1976). W latach 70. i 80. związany z Telewizją Polską, potem z Zespołem X Andrzeja Wajdy i warszawską Wytwórnią Filmów Dokumentalnych (jako inżynier dźwięku pracował w niej jeszcze przed studiami reżyserskimi w Łodzi). Był jednym z przedstawicieli Kina Moralnego Niepokoju. Światową sławę zdobyły jego dokumenty z lat 90.: "Las katyński" (1990 r., Złote Grono na LLF), "89 mm od Europy" (Grand Prix w Oberhausen, nominacja do Oscara), "Wszystko może się przytrafić" (1995 r., Grand Prix w Krakowie), "Żeby nie bolało" (1998 r., Grand Prix w Lipsku). W roku 1996 otrzymał Nagrodę "Paszport Polityki" w kategorii: film (za rok 1995). Natomiast w roku 2000 Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Partner organizacyjny: Fundacja Edukacji Kulturalnej "Ad Arte".

Patronat medialny: Gazeta Wyborcza, Radio Afera, tutej.pl

Bilety po 7* i 14 zł

(*- dla członków "Filmokręgu" po okazaniu karty klubowicza)