• gora 1. [pożar]: Naturalnie podpolił giyrlande, wiara sie zlynkła i zaczli wszyscy krzyczeć: Gora, gora! Kóniec kóńców my te gore zadusili. Naturalnie, ciotka i dzieciary ćpiły sie do ratowania i gora została w mgnieniu oka zagaszóna. Poli sie! Jak na dóprowdy, gora w moim dómu. Szczęście, że ludzie wnet gore zobaczyli i strożoków sprowadzili. Nojwiynkszo gora to buła, jak pieron czas w stodołe Włódarczoka. Inform. 2. rzad. [ogień, płomień, żar]: Wzionym haczyk i poprawiłem gore pod fajerkom.

sieci społecznościowe