• pojedynczy [zwykły, powszedni, codzienny; skromny]: To nie jest ciotka, dla pojedynczych ludzi, nie, nie. Kupiłam sobie taki pojedynczy płaszcz. Inform. ◊ fraz. nie jest (nie było) to takie pojedyńcze [nie jest (nie było)) to takie proste, łatwe]: Szpiker czytał skład po hiszpańsku i nie było [to] takie pojedyńcze tak na chybcika kapnąć, co gada. Tak doprawdy to nie jest takie pojedyńcze przypomnąć sobie, od kiedy się zaczło kopcić ćmiki. Zszedłem do piwnicy, znaczy się na dół do sklepu, szpycnąć, żeli da się tam wymataczyć jeszcze ździebko miejsca na pyry na zimę. Nie było takie pojedyńcze, bo sklep mamy taką klitkę, że ani stworów trzymać, ani warstat zakładać.