• szwung D lp -u [ciąg, pęd, rozpęd, impet, szybkość]: Sanki stały za beką kapusty; płozy zardzewiałe, całe zakurzone i bez sznura. Granda! Dla przetarcia ślizgów, dla dodania szwungu podeszliśmy ze sto metrów ku górze. Tu pogoń straciła szwung. Rynek był domeną gojów. Nie stać, chłopaki! Za łopaty, wiaruchna! Ze szwungiem! Na czysty tor łatwiej wciągną. Pokręcił Janek głową. Skąd ten Wojciech zdobył się jeszcze na taki szwung przez wertepy i lasy? Zygmunt znowu zniknął pod wodą. Kita patrzył z podziwem w miejsce, gdzie przed chwilą tkwiła głowa przyjaciela. Ten ma szwung! Pan sam jest organizatorem, to pan wie... Pan ma szwung. Jak ja pana znam, to pan się w każdym czasie zmieści. Wyżej, dziadzia, jeszcze większy szwung! Ino ździebko ta woda mi była na nerwy, bo nic nie miała szwungu. ◊ fraz. uważać (uwaga) na szwung [nie dać się zaskoczyć]: Uważaj na szwung! przypomina Kaźmierczak. Trzeba uważać na szwung zapewnia Leśniewski. Ale coś tu było nie w porządku, lepiej uważać na szwung. Chłopaki, uwaga na szwung! Pancerniacy wycofali się po nieudanym ataku. Tylko na torach jazgotały ich wozy. Coś nowego szykują. Uwaga na szwung! Uwaga na szwung! Uwożej na szwung, za ekom szkieły! Zasłysz.

sieci społecznościowe