Poznan.pl, oficjalna strona Miasta Poznania

Kopiec Wolności o wysokości prawie 100 metrów znajduje się w sąsiedztwie jeziora Maltańskiego. Jego uroczyste otwarcie dla zwiedzających odbyło się 11 listopada ubiegłego roku, czyli na obchody 100. rocznicy odzyskania niepodległości. Obecnie wejście na kopiec jest możliwe tylko podczas najważniejszych uroczystości i rocznic.

Poznaniacy, chcący wejść na szczyt Kopca Wolności, będą mieli taką okazję 11 listopada oraz w weekend poprzedzający Święto Niepodległości (zarówno w sobotę, jak w niedzielę). Zwiedzanie będzie możliwe w godzinach 12:00 - 16:00. Najnowsze wyniki pomiarów geodezyjnych wykazały, że grunt w obrębie ścieżki na Kopiec jest stabilny. Jednak ze względów bezpieczeństwa liczba osób wchodzących na szczyt musi być regulowana. Na kopiec wpuszczane będą grupy około 20-osobowe. Nie obowiązują zapisy. 

W ubiegłym roku Kopiec Wolności przeszedł modernizację. Prace obejmowały m.in. remont drogi wejściowej na szczyt, od strony zachodniej oraz platformy po stronie północnej.Na istniejących płytach położono nowe podłoże z kostki kamiennej. Natomiast na szczycie wybudowano stopę fundamentową i zamontowano maszt flagowy. Kopiec Wolności został także rozświetlony. Prace objęły montaż oświetlenia i iluminacji, a także reperów geodezyjnych i monitoringu, umożliwiającego podgląd "na żywo". Przed wejściem na kopiec znalazła się tablica informacyjna na temat jego historii i symboliki.

Budowa Kopca Wolności rozpoczęła się 3 maja 1919 roku, czyli kilka miesięcy po odzyskaniu niepodległości i zakończeniu Powstania Wielkopolskiego. Przedsięwzięcie sfinansowane zostało z cegiełek, a prace budowlane wykonywali mieszkańcy Poznania. Kopiec został ukończony w trzy lata, ale w trakcie II wojny światowej zniszczyli go Niemcy, wykorzystując do przymusowych robót Żydów i jeńców wojennych.

Po wojnie, w latach 80. rozpoczęła się odbudowa kopca. Okazją do tego stało się przygotowanie jeziora Maltańskiego do mających się odbyć w 1990 roku Mistrzostw Świata w Kajakarstwie. Władze PRL oficjalnie nie wyraziły zgody na odbudowę. Koszt wywiezienia ziemi z pogłębiania jeziora był zbyt duży, więc oficjalnym powodem usypania wzgórza było zagospodarowanie na Malcie kompleksu sportowo-rekreacyjnego.

RB