Domki budnicze
Stanowią unikatowy zabytek dawnej zabudowy handlowej. Już w XIII w.istniały tu budy śledziowe. Oprócz ryb sprzedawano w nich sól, świece i pochodnie oraz niektóre przedmioty codziennego użytku. W końcu XV i w XVI w. na miejscu drewnianych bud wybudowano wąskie - często jednookienne - murowane kamieniczki z kramami na dole i izbami mieszkalnymi na wyższych kondygnacjach. Wejścia do kramów chroniły podcienia, które zamurowano w XIX w. Podczas odbudowy po zniszczeniach w 1945 r.przywrócono im pierwotny wygląd. Arkady podcieni wspierają się na wykonanych z piaskowca kolumienkach; większość z nich jest autentyczna (na kolumnie domu nr 11 wyryta jest data 1535). Zespół domków budniczych zamyka od strony południowej kamieniczka z 1538 r., zwana Kancelarią Miejską lub Domem Pisarzy. Do XVIII w.mieszkał w niej pisarz miejski, obecnie jest siedzibą Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania. Pod arkadami sprzedają swe prace - najczęściej widoki Starego Miasta - poznańscy plastycy.
Tekst za: "Poznań od A do Z" pod redakcją Włodzimierza Łęckiego i Piotra Maluśkiewicza, Wydawnictwo Kurpisz S. A., Poznań 1998