Skwer po dawnym klasztorze dominikanów wypięknieje

Zaniedbany skwer po klasztorze dominikanów u zbiegu ulic Garbary, Małe Garbary i Stawnej zyska nowe oblicze. Zarząd Zieleni Miejskiej przekazał teren wykonawcy prac. Te już się rozpoczęły i potrwają prawdopodobnie do końca roku. Obszar, o którym mowa, to część dawnej osady św. Gotarda, która pamięta lokacyjne początki Poznania. Jest on objęty ochroną konserwatorską. 

Na zdjęciu skwer, w tle zabytkowy budynek dawnego klasztoru - grafika artykułu
Skwer na narożniku ulicy Garbary i Małe Garbary stanowi część dawnej osady św. Gotarda

Projekt obejmuje nowe nasadzenia - skwer zdobić będą cisy. Na terenie dawnego wirydarza, czyli ogrodu umieszczonego w obrębie murów klasztornych, pojawi się świeża trawa. Wydzielone zostaną także alejki, ich nawierzchnia wykonana będzie z naturalnych materiałów. Zadbano także o obecność małej architektury - ławek i koszy na śmieci. Cały teren zostanie uporządkowany. Znajdujące się na obszarze dawnego klasztoru pozostałości muru będą poddane rewaloryzacji. 

Nadzór nad przebiegiem prac sprawuje Miejski Konserwator Zabytków (od lat 70. ubiegłego wieku teren ten jest bowiem wpisany do rejestru zabytków).

Skwer na narożniku ulicy Garbary i Małe Garbary stanowi część dawnej osady św. Gotarda. Obejmowała ona nie tylko pozostałości po zespole klasztornym oo. jezuitów, ale też sąsiednie ulice: Dominikańską, Szewską, Żydowską.

Trochę historii

Dawna osada św. Gotarda to zespół klasztorny, który kryje w sobie tajemnicę początków lokacyjnego Poznania. To tutaj zaczęła się handlowa i gospodarcza historia miasta. Osada rozwijała się w północnej części średniowiecznego Poznania wokół nieistniejącego dziś kościoła pod tym samym wezwaniem.

Powstanie w XII wieku, na lewym brzegu Warty, osady wokół kościoła św. Gotarda łączy się ze szlakiem handlowym prowadzącym z Westfalii przez Hildesheim, Brandenburg, Kruszwicę, Włocławek na Ruś. Święty Gotard patronował znajdującym się w tych miejscowościach kościołom, położonym przeważnie przy miejscach dogodnych przepraw przez rzeki. W 1244 roku książęta Przemysł I i Bolesław Pobożny wybrali osadę św. Gotarda dla rozpoczęcia prac na rzecz lokacji miasta na lewym brzegu Warty, osadzając w tym miejscu dominikanów. Ich klasztor powstał zapewne w miejscu kościoła św. Gotarda.

W 1253 nastąpiła lokacja lewobrzeżnego Poznania na prawie magdeburskim i dawna osada św. Gotarda wraz dominikanami znalazły się wewnątrz murów. 

Osoby, które chciałyby dowiedzieć się czegoś więcej na temat historii tego miejsca, mogą przeczytać książkę "Osada Świętego Gotarda w Poznaniu. Historia i dziedzictwo". Można ją kupić na stronie Wydawnictwa Miejskiego Posnania.

AJ

Dowiedz się więcej na temat