Tradycyjne odmiany
Wprowadzony gatunek gruszy jest odporny na zmienne warunki klimatyczne, dobrze przystosowany do lokalnych gleb i cechuje się wysoką wartością biocenotyczną. To także strategia zwiększania odporności ekosystemu na stres środowiskowy. Stare odmiany drzew owocowych są często bardziej wytrzymałe, a ich różnorodność genetyczna w dłuższej perspektywie wspiera stabilność i bogactwo całej biocenozy.
Za drzewa biocenotyczne uważa się m.in. gatunki rodzime, poprawiające bazę żerową zwierzyny. To gatunki nektarodajne, urozmaicające krajobraz, takie jak jabłoń, grusza, czereśnia, śliwa i inne.
Wartość dla przyrody
Z jednej strony grusze będą wzbogacały różnorodność gatunkową, co jest jednym z głównych celów współczesnej gospodarki leśnej. W przyszłości natomiast, gdy zaczną owocować, staną się naturalną bazą pokarmową dla zwierzyny bytującej w poznańskich lasach komunalnych. Owoce mogą być atrakcyjnym źródłem energii dla wielu gatunków ssaków i ptaków, zwłaszcza późnym latem i jesienią, kiedy w lasach zaczyna brakować świeżego pokarmu. Jednocześnie w ten sposób ogranicza się wychodzenie zwierząt z lasu na tereny zurbanizowane, zapewniając im pokarm na miejscu.
Ochrona drzew
Każde drzewo zostało indywidualnie zabezpieczone. Wykorzystano w tym celu opalikowanie oraz osiatkowanie, które chroni młode pędy przed zgryzaniem przez dziką zwierzynę. To ważne, ponieważ uszkodzenie pąka szczytowego mogłoby zahamować lub całkowicie zaburzyć prawidłowy wzrost drzewa.
Listopadowa akcja sadzenia to tylko początek nasadzeń, które będą pojawiać się cyklicznie w Poznaniu.
AW/ZLP
