Opiętek dwuplamkowy przerzedza wielkopolskie dębiny

Pierwotną przyczyną silnego rozwoju populacji opiętków są niekorzystne dla drzew warunki klimatyczne (małe opady i obniżanie się poziomu wód gruntowych, susza). Sposób życia tego małego chrząszcza powoduje masowe wymieranie drzewostanów (fot.). Jedyną skuteczną metodą walki z opiętkami jest wycinanie i usuwanie z lasu zasiedlonych drzew, przed okresem wylotu młodych chrząszczy.
Jesienią i zimą skuteczną metodą wyznaczania chorych drzew jest obserwacja żerów dzięciołów, natomiast w sezonie wegetacyjnym pozostaje obserwacja, wyznaczanie i usuwanie drzew zdradzających objawy zasiedlenia przez młodsze stadia larw (tj. obecność ciemnych wycieków na korze, osłabienie aparatu asymilacyjnego- zamieranie gałęzi). Jednak podstawową zasadą skutecznego ograniczania populacji opiętka dwuplamkowego jest sukcesywne i dokładne usuwanie opanowanych drzew lub w sytuacjach ekstremalnych, nawet drzewostanów. Niedokładne i wyrywkowe zabiegi bez wcześniejszego określenia strategii i kolejności postępowania nie przyniosą oczekiwanego efektu, a wręcz mogą spowodować straty z punktu widzenia ochrony bioróżnorodności, ochrony przed opiętkiem oraz straty ekonomiczne.
Usuwanie chorych drzew w lasach reguluje art. 9 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (tj. Dz. U. z 2005r., Nr 45, poz. 435), wg którego "właściciele lasów w celu zapewnienia powszechnej ochrony lasów obowiązani są do kształtowania równowagi w ekosystemach leśnych, podnoszenia naturalnej odporności drzewostanów, a w szczególności do:
1) wykonywania zabiegów profilaktycznych i ochronnych zapobiegających powstawaniu i rozprzestrzenianiu się pożarów;
2) zapobiegania, wykrywania i zwalczania nadmiernie pojawiających i rozprzestrzeniających się organizmów szkodliwych;
3) ochrony gleby i wód leśnych".
W razie wystąpienia organizmów szkodliwych w stopniu zagrażającym trwałości lasów, w myśl art. 10 ww. ustawy, nadleśniczy, starosta, bądź dyrektor regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych, zarządza wykonanie zabiegów zwalczających i ochronnych.
W Polsce drzewostany dębowe zajmują powierzchnię 630 tys. ha, tj. blisko 7% całkowitej powierzchni lasów. Monitoring prowadzony przez Instytut Badawczy Leśnictwa wykazał, że stan zdrowotny drzewostanów dębowych z roku na rok gwałtownie się pogarsza. W latach 2005-2007 w ramach cięć sanitarnych pozyskano aż blisko 837 tys. m³, w porównaniu z latami: 2003/04- 289 tys. m³ i 2001/02- 252 tys. m³.
Zobacz również

Zaproszenie na seminarium dla interesariuszy Projektu ReBioClim

Łączniki zieleni - czym są?

Zaproszenie na Dzień Ochrony Środowiska 2025
