- podkreślają autorzy wytycznych resuscytacyjnych z 2010 roku.

W dniu 18 października 2010 r. Europejska Rada Resuscytacji  opublikowała Wytyczne Resuscytacji 2010. Nowe zalecenia wynikają z najnowszych badań naukowych w dziedzinie medycyny ratunkowej:

-  W zakresie udzielania pierwszej pomocy poszkodowanym z nagłym zatrzymaniem krążenia (NZK) konieczne jest, aby nieprzeszkolona osoba będąca świadkiem NZK prowadziła resuscytację krążeniowo-oddechową (RKO) przynajmniej z uciskaniem klatki piersiowej, do czego powinien zachęcać dyspozytor pogotowia ratunkowego przyjmujący zgłoszenie.

- Podkreśla się wagę wczesnego, nieprzerwanego prowadzenia wysokiej jakości uciśnięć klatki piersiowej u osób z NZK z wykorzystaniem sprzętu dostarczającego informację zwrotną dotyczącą jakości RKO oraz wykonanie wczesnej defibrylacji z przerwaniem uciskania klatki piersiowej na okres nie dłuższy niż 5 sekund.

- Zwrócenie uwagi na niepokojące objawy ryzyka nagłej śmierci sercowej poza szpitalem. W szpitalach natomiast powinno się zwiększyć nacisk na wprowadzenie systemów monitorujących pacjenta ("obserwuj i reaguj"), by rozpoznać pogarszanie się stanu pacjenta i umożliwić wdrożenie leczenia w celu zapobiegania wystąpienia wewnątrzszpitalnego zatrzymania krążenia.

- Nie jest już zalecane podawanie leków przez rurkę intubacyjną. Jeżeli dostęp dożylny nie jest możliwy do uzyskania, leki powinno się podawać drogą doszpikową. Atropina nie jest rutynowo zalecana.

- Zwiększenie nacisku na zastosowanie kapnografii w celu potwierdzenia i monitorowania położenia rurki dotchawiczej, jakości prowadzonej RKO oraz powrotu spontanicznego krążenia (główny cel wstępnego okresu resuscytacji), a także zastosowanie pulsoksymetrii i/lub gazometrii krwi w celu dostosowania podaży tlenu do potrzeb pacjenta.

Więcej: Polska Rada Resuscytacji www.prc.krakow.pl