Tytan Ti
Gleby: tabl. 22, tab. 3; ppm = mg/kg = g/t
Osady wodne: tabl. 43, tab. 4; ppm = mg/kg = g/t
Zróżnicowanie zawartości tytanu w glebach jest niewielkie (25-328 mg/kg; mediana 84 mg/kg). W przestrzennym rozmieszczeniu tego pierwiastka wyróżniają się gleby w centrum Poznania (>102 mg/kg, liczne maksima >150 mg/kg). Podwyższone ilości tytanu stwierdzono koło Rosnówka, Szreniawy i Rokietnicy na zachodzie arkusza, koło Szczodrzykowa na wschodzie oraz w obszarze położonym na północ od Suchego Lasu.
Tytan zanotowano w niewielkich ilościach w glebach łąk i lasów (odpowiednie mediany 63 mg/kg i 71 mg/kg), nieco więcej w glebach pól uprawnych (mediana 87 mg/kg) i najwięcej - w glebach miejskich o zabudowie zwartej (mediana l06 mg/kg) i przemysłowej (mediana 119 mg/kg).
Najniższe koncentracje tytanu (< 65 mg/kg) występują w glebach rozwiniętych na plejstoceńskich piaskach i żwirach rzecznych w dolinie Kanału Mosińskiego i Warty (na południe od Lubonia oraz między Koziegłowami a Owińskami).
Wyraźne jest podobieństwo przestrzennego rozmieszczenia tytanu w osadach wodnych i w glebach. Na przeważającym obszarze arkusza (75% próbek) zawartość tytanu nie przekracza 136 mg/kg. Obszar podwyższonych (> 136 mg/kg) i wysokich (> 214 mg/kg) koncentracji tytanu występuje na terenie Poznania. Podwyższone zawartości tego pierwiastka obserwuje się też w Luboniu (do 232 mg/kg), koło Komorników (do 230 mg/kg) i Swadzimia (do 580 mg/kg). Punktowe anomalie (>237 mg/kg) są rozrzucone w wielu miejscach arkusza. Osady wodne południowej części arkusza wyróżniają się najniższymi zawartościami tytanu (< 75 mg/kg), podobnie jak gleby.