W konferencji wzięli udział także Z-ca prezydenta Tomasz Kayser  oraz Dyrektor WZKiB Hieronim Węclewski.

Na terenie Poznania, w różnych ośrodkach dla osób bezdomnych, przygotowanych jest prawie 600 miejsc noclegowych. W okresie zimowym potrzeby w tym zakresie są zdecydowanie większe. W różnego rodzaju bunkrach, pustostanach, prowizorycznych szałasach, altanach czy na klatkach schodowych budynków mieszkalnych przebywa nawet do 200 osób bezdomnych. Zdecydowana większość z nich odmawia przyjęcia jakiejkolwiek pomocy. Najczęstszym powodem takiej postawy jest uzależnienie od alkoholu.
W dniach, w których temperatura powietrza spada poniżej zera, strażnicy dwukrotnie w ciągu doby docierają do miejsc przebywania bezdomnych, w których ludzie ci narażeni są na utratę zdrowia bądź życia poprzez wychłodzenie organizmu. Każdorazowo strażnicy oferują pomoc w przewiezieniu się do ośrodków dla bezdomnych. W przypadku wyrażenia przez bezdomnego zgody strażnicy dowożą go do noclegowni wskazanej przez dyżurnego SMMP. Ważnym jest całodobowy kontakt dyżurnych straży z ośrodkami dla bezdomnych oraz codzienna informacja o liczebności wolnych miejsc.

Należy podkreślić, że takie podejście do osób bezdomnych w okresie zimowych mrozów jest inicjatywą poznańskiej straży miejskiej. Działania te zapoczątkowaliśmy zimą 2002/2003 rok, sporządzając pierwszą mapę bezdomności w Poznaniu. Zaprosiliśmy wówczas do współpracy pracowników socjalnych MOPR oraz Policję a sporządzoną mapę przekazaliśmy także dyspozytorowi pogotowia ratunkowego, ażeby kierowcy karetek w przypadku koniecznej interwencji medycznej, wiedzieli jak mają dojechać do koczowisk.
Obecnie program ten jest prowadzony przez pracowników socjalnych MOPR w ramach zespołu koordynacyjnego a udział w nim biorą obok Policji i straży miejskiej takie instytucje jak: administracja dworca kolejowego, inne organizacje zajmujące się bezdomnymi (w szczególności prowadzące noclegownie) a także przedstawiciele szpitali oraz CRSiWIT (dawniej Izby Wytrzeźwień).
Praca zespołu koordynującego rozpoczyna się wczesną jesienią, wtedy też sporządzana jest mapa miejsc przebywania bezdomnych (od kilku lat mapa wykonywana jest przez Policję). Obok miejsca lokalizacji koczowiska i ilości przebywających tam osób, mapa zawiera dane personalne bezdomnych pozyskane przez policjantów. Począwszy od listopada aż do marca pracownicy socjalni MOPR wspólnie z policjantami i strażnikami docierają do wszystkich koczowisk z ofertą pomocy socjalnej.
Wypracowany model współpracy różnych służb, instytucji i organizacji pozwolił przez szereg lat uchronić bezdomnych od śmierci przez wychłodzenie. Na tle innych aglomeracji kraju staliśmy się wzorem do naśladowania.