Eliminacja barier architektonicznych w przestrzeni publicznej
Choć pojęcie "miejskiej dżungli" stosowane jest zwykle jako metafora, dla osób z niepełnosprawnościami bywa niekiedy bardzo dosłowne. Pokonywanie architektonicznych barier to dla nich codzienność, którą łatwo porównać do forsowania leśnego gąszczu. Dlatego Zarząd Dróg Miejskich podejmuje szereg działań, aby ułatwić osobom z dysfunkcjami narządów ruchu i wzroku poruszanie się po ulicach Poznania.
Przestrzeń miejska pełna jest przeszkód, z którymi muszą mierzyć się osoby poruszające się na wózkach inwalidzkich, niewidomi i niedowidzący. Modernizując poznańskie ulice ZDM uwzględnia ich potrzeby, wykorzystując urządzenia ułatwiające poruszanie się po chodnikach, przejściach dla pieszych i skrzyżowaniach.
Ułatwienia dla poruszających się na wózkach inwalidzkich
Instalacja windy, budowa pochylni lub zapewnienie przejazdu w jednym poziomie to podstawowe rozwiązania stosowane przy remontach i przebudowach realizowanych przez ZDM. Dotyczy to głównie obiektów inżynierskich, takich jak przejścia podziemne i kładki, jak również naziemnych przejść dla pieszych. Windy dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich, wykorzystywane również przez rodziców z wózkami, można znaleźć między innymi na Rondzie Kaponiera, przy pętli tramwajowej Górczyn i w przejściu pod ul. Krzywoustego przy os. Oświecenia.
Pochylnie wybudowane zostały między innymi przy dojściach na przystanki PST, przy większości kładek dla pieszych, oraz, obok schodów na ul. Śliskiej. W odpowiedzi na oczekiwania mieszkańców w ubiegłym roku powstała również pochylnia łącząca os. Dębina z przystankiem autobusowym przy ul. 28 Czerwca 1956r.
Poruszanie się w jednym poziomie zapewniają przejścia dla pieszych przez ul. Matyi przy dworcu PKP i dawnym dworcu PKS, kładki między osiedlami Chrobrego, Batorego i Śmiałego czy też na os. Żegrze (wejście na te kładki znajduje się na poziomie chodnika). W tym ostatnim miejscu w sąsiedztwie kładek przy przystankach Żegrze II i Żegrze I wybudowane zostały także naziemne przejścia dla pieszych, umożliwiające dotarcie na perony tramwajowe w jednym poziomie.
Podobne rozwiązania zostały uwzględniane są również przy planowanych inwestycjach drogowych. Udogodnienia dla osób niepełnosprawnych pojawią się na projektowanym Zintegrowanym Węźle Transportowym Grunwaldzka czy też wiadukcie w ciągu ul. Kurlandzkiej.
Z myślą o niewidomych i niedowidzących
Aby ułatwić poruszanie się osobom z dysfunkcją wzroku, na chodnikach i przy przejściach dla pieszych montowane są żółte maty dotykowe. Są to maty z guzami, ostrzegające o zbliżeniu się do "zebry" oraz maty prowadzące, układane na chodnikach, pozwalające niewidomym na prowadzenie laski pomiędzy wypukłymi liniami. Takie rozwiązanie zostało zastosowane między innymi na al. Niepodległości w rejonie skrzyżowań z ulicami Fredry i Libelta oraz na Starym Mieście, gdzie maty pojawiły się w ramach wprowadzenia strefy uspokojonego ruchu "Tempo 30".
Oprócz mat dotykowych, ZDM dostosowuje do potrzeb osób niewidomych i niedowidzących sygnalizację świetlną, wyposażając ją w urządzenia akustyczne. Naprowadzają one na sygnalizator, a po zmianie koloru światła na zielony, zmieniają rodzaj i natężenie nadawanego dźwięku. W wybranych miejscach w centrum miasta sygnalizatory wyposażane są w przyciski z piktogramami informującymi o topografii przejścia dla pieszych, które wibrują po zapaleniu się zielonego światła i umożliwiają wydłużenie czasu jego nadawania. W tego typu instalacje wyposażone zostały sygnalizatory między innymi na skrzyżowaniu al. Niepodległości z ul. Fredry, al. Wielkopolskiej z ul. Pułaskiego i ul. Garbary z ul. Estkowskiego.
Miejsca postojowe dla niepełnosprawnych
Na terenie Poznania wyznaczone są 772 miejsca parkingowe dla osób z niepełnosprawnościami. 521 spośród charakterystycznych niebieskich "kopert" znaleźć można w Strefie Płatnego Parkowania i w Śródmiejskiej Strefie Płatnego Parkowania (2023 r.). Do korzystania z miejsc dla osób z niepełnosprawnościami uprawnieni są kierowcy posiadający kartę parkingową, wydaną zgodnie z art. 8 ustawy Prawo o ruchu drogowym z 20 czerwca 1997 roku. Postój uprawnionych aut na wyznaczonych dla osób z niepełnosprawnościami miejscach w SPP i ŚSPP jest bezpłatny. W przypadku zajęcia "koperty" dozwolone jest zaparkowanie pojazdu na miejscu parkingowym przylegającym bezpośrednio do zajętego miejsca. Zgodnie z art. 12a ustawy o drogach publicznych, stanowiska dla osób z niepełnosprawnościami wyznacza zarządzający ruchem. W Poznaniu funkcję tę pełni Miejski Inżynier Ruchu, którego siedziba znajduje się przy pl. Kolegiackim 17. Ponadto osoby z niepełnosprawnościami, zameldowane i rozliczające podatek dochodowy w Poznaniu, uprawnione są do wykupienia w Zarządzie Dróg Miejskich identyfikatora dla osób niepełnosprawnych. Identyfikator umożliwia parkowanie na wszystkich ogólnodostępnych miejscach postojowych na obszarze ŚSPP i SPP za kwotę 15 złotych kwartalnie. Aby zakupić identyfikator należy wypełnić i złożyć w Zarządzie Dróg Miejskich wniosek wraz z niezbędnymi załącznikami. Identyfikator można nabyć bez wychodzenia z domu, poprzez stronę internetową https://eidentyfikator.zdm.poznan.pl/, lub w Biurze Strefy Płatnego Parkowania przy ul. Głogowskiej 18.