Port lotniczy na Ławicy w Poznaniu jest najstarszym lotniskiem w Polsce. Jako pierwszy w II Rzeczypospolitej - w 1921 r. uruchomił komercyjne połączenia samolotami pasażerskimi
Pierwsze loty - do Warszawy i Gdańska odbyły się podczas I Targu Poznańskiego, zainicjowane przez Towarzystwo AEROTARG. Jednak historia poznańskiego lotniska rozpoczęła się już w 1911 r., kiedy to władze pruskie wybudowały w Poznaniu, a właściwie poza jego zewnętrznym pierścieniem fortów lotnisko. Pole wzlotów zlokalizowano bowiem ok. 8 km na zachód od Poznania w miejscowości Ławica. Już w okresie I wojny światowej było jednym z ważniejszych ośrodków niemieckiego lotnictwa wojskowego. Rok 1919 był w dziejach portu na Ławicy dość szczególny. Poznaniacy zdobyli lotnisko, tworząc tu powietrzną formację armii wielkopolskiej. W tym samym roku swoją działalność zainaugurował wielkopolski Aeroklub. Pomimo, że pierwsze komercyjne połączenia uruchomiono w 1921 r., to właściwe lotnisko cywilne zaczęło funkcjonować dopiero 4 lata później. Od 1929 r. zarząd nad lotniskiem na Ławicy przejęła firma Linie Lotnicze LOT, będąca własnością Skarbu Państwa i władz samorządowych Poznania, Bydgoszczy i Śląska. W 1937 r. lotnisko wyposażono w liczne urządzenia oświetleniowe i radionawigacyjne, które umożliwiły nocne loty, a rok później rozpoczęto prace nad powiększeniem lotniska w kierunku zachodnim. Przerwał je jednak wybuch wojny. Do tego czasu port lotniczy w Poznaniu znajdował się tuż po Warszawie na drugim miejscu w kraju. W latach 1929 - 1938 wykonano tu 7.711 lotów i przewieziono 26.252 pasażerów. W okresie okupacji lotnisko na Ławicy zostało rozbudowane dla celów wojennych. Powstały liczne obiekty wojskowe we wschodniej części pola wzlotów, nowa droga startowa o nawierzchni betonowej, a w niedalekich Krzesinach przedsiębiorstwo produkujące samoloty Focke-Wulf-Flugzeugbau. W 1945 r. większość urządzeń portowych w części południowej lotniska została zniszczona. Uruchomienie regularnej komunikacji nastąpiło w marcu 1946 r. poprzez otwarcie linii Warszawa- Poznań, którą po miesiącu przedłużono do Szczecina. Poza komunikacją z Warszawą i Szczecinem, w latach 1848 - 1970 istniało jeszcze 6 połączeń lotniczych: z Wrocławiem, Łodzią, Bydgoszczą, Krakowem i Rzeszowem. W latach 1956 - 1958 uruchomiono również sezonowe połączenia lotnicze w okresie Międzynarodowych Targów Poznańskich z Berlinem, Brukselą, Kopenhagą, Londynem, Paryżem, Pragą, Wiedniem i Sztokholmem. Ponadto od 1968 r. Towarzystwo Lotnicze Interflug z NRD uruchamiało na czas targów codzienne połączenie z Berlinem samolotami An-24. W latach 70. przeprowadzono modernizację lotniska m.in. remont naziemnych urządzeń łączności i strażnicy przeciwpożarowej. Trudności ekonomiczne na początku lat 80. prawie całkowicie zahamowały wszystkie inwestycje - pobudowano jedynie wiatę garażową. W okresie transformacji w latach 90. znów powrócono do modernizacji poznańskiego lotniska. W 1997 r. utworzono spółkę "Port Lotniczy Poznań - Ławica", której udziałowcami są: Porty Lotnicze, Skarb Państwa i Miasto Poznań. Nowa spółka podjęła się modernizacji portu - w 2001 r. oddano do użytku dwa nowoczesne terminale: pasażerski i cargo. Obecnie z Poznania można latać do 6 miast europejskich: Dortmundu, Frankfurtu n/Menem, Kopenhagi, Londynu - Luton, Londynu - Stansted, Monachium i Zurychu. Na koniec grudnia 2005 r. stolica Wielkopolski posiadała 59 połączeń międzynarodowych i 31 krajowych tygodniowo. W roku ubiegłym poznańskie lotnisko obsłużyło blisko 400 tys. pasażerów.