Poznan.pl, oficjalna strona Miasta Poznania

W 1918 roku w Poznaniu było: 15 szkół powszechnych, 5 wydziałowych i 2 szkoły dla dzieci specjalnej troski. W szkołach tych uczyło się łącznie 23,5 tys.dzieci, w tym 16,7 tys. dzieci narodowości polskiej i 6,8 tys.niemieckiej. Od 1 maja 1919 roku dokonano podziału szkolnictwa na polskie i niemieckie. Do szkół polskich przekazano: 11 szkół powszechnych i 2 szkoły wydziałowe, a szkoły niemieckie przejęły: 6 szkół powszechnych oraz 2 wydziałowe. Ponadto utworzono 1 szkołę żydowską. Liczba uczniów polskich zwiększała się z każdym rokiem, malała natomiast liczba uczniów niemieckich i w 1922 roku pozostała już jedynie jedna niemiecka szkoła powszechna.
Mimo budowy nowych obiektów i rozbudowy istniejących niektóre szkoły były przepełnione i pracowały w bardzo trudnych warunkach lokalowych. W roku szkolnym 1938/39 do 49 miejskich szkół powszechnych, w których nauczało 554 nauczycieli, uczęszczało 29,5 tys.dzieci.
Od 1932 roku powstawały również prywatne szkoły powszechne. W roku szkolnym 1937/38 było ich 19, z liczbą 2,7 tys.uczniów. Do największych należały: Gimnazjum im. Adama Mickiewicza - 501 uczniów, im. Schillera - 288 uczniów, Najświętszej Marii Panny - 171 uczniów.
Wolniej rozwijało się szkolnictwo średnie ogólnokształcące, zwłaszcza państwowe. W roku 1938/39 w 8 - miu szkołach państwowych uczyło się 3,5 tys.młodzieży, a do 10 prywatnych uczęszczało 3,6 tys.uczniów. Intensywnie rozwijało się szkolnictwo zawodowe, integralnie związane z rozwojem gospodarczym miasta. W roku szkolnym 1937/38 do 25 największych szkół zawodowych w Poznaniu uczęszczało 8,1 tys.uczniów, w tym 2,2 tys.dziewcząt. Najwięcej uczniów uczęszczało do szkół kupieckich.

Źródło: baza danych Oddziału Statystyki, Analiz i Sprawozdawczości Wydziału Rozwoju Miasta

Wersja do druku

wykres.pdf