Sytuacja materialno-bytowa poznańskich gospodarstw domowych
Ponad połowa poznańskich gospodarstw domowych osiągała przeciętny miesięczny dochód w wysokości od 2,0 tys. zł do 5,0 tys. zł. Zdaniem większości mieszkańców umożliwił on życie na średnim lub zadowalającym poziomie, a niekiedy nawet dostatnim. Głównym źródłem dochodu była praca najemna.Poziom przeciętnych miesięcznych wydatków w gospodarstwach domowych kształtował się na poziomie 2,7 tys. zł. W przeliczeniu na osobę wahał się on od 1,7 tys. zł w gospodarstwach jednoosobowych do ok. 0,7 tys. zł w gospodarstwach liczących pięć i więcej osób. Największy udział w strukturze rozchodów gospodarstw domowych miały wydatki na zaspokojenie podstawowych potrzeb, czyli żywność oraz użytkowanie mieszkania i nośniki energii. Nieco mniej gospodarstwa wydatkowały na transport i telekomunikację. Dla większości mieszkańców Poznania wydatki na żywność oraz utrzymanie mieszkania (przede wszystkim opłata za czynsz) były dużym bądź bardzo dużym obciążeniem dla ich domowych budżetów. Blisko 70% gospodarstw domowych zgromadziło oszczędności (głównie w formie lokat terminowych, depozytów bankowych i polis ubezpieczeniowych). Poziom deklarowanych oszczędności najczęściej wahał się w granicach od 3,0 tys. zł do 10,0 tys. zł. Głównymi celami oszczędzania, wskazywanymi przez gospodarstwa domowe, były: zabezpieczenie na starość, wyjazdy turystyczne oraz inwestycje w dom lub mieszkanie (np. zakup artykułów wyposażenia, przeprowadzenie remontów). Prawie połowa gospodarstw domowych zadeklarowała posiadanie zadłużenia. Poziom zobowiązań finansowych w przypadku co drugiego gospodarstwa nie przekroczył 5,0 tys. zł. Pieniądze te pożyczano najczęściej na zakup sprzętu RTV i AGD, zakup samochodu oraz remont mieszkania. Między 2006 r. a 2009 r. co czwarte gospodarstwo odczuło poprawę swojej sytuacji materialnej. Co trzecie gospodarstwo wskazało, że sytuacja materialna nie zmieniła się, tyle samo uznało, iż uległa ona pogorszeniu.