Największy wpływ na wybuch, przebieg i zwycięstwo Powstania Wielkopolskiego 1918-1919 miały przede wszystkim takie osoby, jak:...
Największy wpływ na wybuch, przebieg i zwycięstwo Powstania Wielkopolskiego 1918-1919 miały przede wszystkim takie osoby, jak: Stanisław Adamski, Władysław Anders, Roman Dmowski, Witold Hulewicz, Daniel Kęszycki, Wojciech Korfanty, Józef Dowbor-Muśnicki, Ignacy Jan Paderewski, Mieczysław Paluch, Henryk Śniegocki, Stanisław Taczak, Wincenty Wierzejewski.
Stanisław Adamski (1875-1967), biskup, działacz społeczny i polityczny, przewodniczący Komitetu Wykonawczego Centralnego Komitetu Obywatelskiego oraz członek Komisariatu NRL; kierował pracą nad tworzeniem Straży Obywatelskiej; pertraktował z Niemcami, reprezentując społeczeństwo polskie; współorganizował Sejm Dzielnicowy (3-5 grudnia 1918 r.), na którym przedstawił koncepcję oderwania ziem polskich od Prus bez uciekania się do walki zbrojnej; na początku powstania dążył do wygaszenia konfliktu w drodze bezpośrednich rokowań; popierał ideę założenia Wszechnicy Piastowskiej (uniwersytetu) w Poznaniu; po zakończeniu walk podjął rokowania z politykami polskimi w Warszawie na temat zasad i warunków połączenia Wielkopolski z resztą kraju; był jednym z głównych autorów ustawy o tymczasowym zarządzie byłej dzielnicy pruskiej;
Władysław Anders (1892-1970), gen. broni, wódz naczelny Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, polityk emigracyjny; do Powstania Wielkopolskiego przyłączył się w 1919 r.; początkowo objął stanowisko I kwatermistrza i zastępcy szefa sztabu Dowództwa Głównego Armii Wielkopolskiej; formalnie podlegał piłsudczykowi ppłk. J. Stachiewiczowi, a po jego usunięciu przejął obowiązki szefa sztabu; odegrał wybitną rolę w przekształceniu luźnych grup i oddziałów powstańczych w regularną armię oraz w rozwoju tej armii; 18 maja objął dowództwo 1 Pułku Ułanów; przeprowadził rozpoznanie linii demarkacyjnej w rejonie jezior zbąszyńskich i frontu płn. n. Notecią; w maju 1919 r. wraz z 1 Pułkiem Ułanów ubezpieczał front płn. (Kcynia);
Roman Dmowski (1864-1939), pisarz, polityk, działacz społeczny, ideolog; powołał do życia Komitet Narodowy Polski, będący oficjalnym przedstawicielstwem nieistniejącego państwa polskiego; odegrał wybitną rolę w kształtowaniu decyzji Konferencji Pokojowej w sprawie zach. granicy Polski; powołany przezeń KNP był reprezentantem ludności polskiej zaboru pruskiego, do niego trafiały memoriały Komisariatu NRL, przekazywane następnie aliantom; przyczynił się do wstrzymania ofensywy niemieckiej w Wielkopolsce i podpisania rozejmu w Trewirze 16 lutego 1919 r.;
Witold Hulewicz (1895-1941), oficer oddziałów łączności i lotnictwa, kpt. Wojska Polskiego, poeta; od 15 grudnia 1918 r. związany był z grupą M. Palucha; od 6 stycznia był adiutantem Okręgu Wojskowego I w Poznaniu; 30 stycznia objął dowództwo plutonu w kompanii telegraficznej l Baonu Telegraficznego Wielkopolskiego, a 1 kwietnia dowództwo 4 kompanii telegraficznej przy 3 Dywizji Strzelców Wielkopolskich na froncie płd. w Jarocinie;