Przez Poznań wiedzie jeden ze szlaków Drogi św. Jakuba
Camino de Santiago, z hiszpańskiego Droga św. Jakuba, to istniejący od ponad 1000 lat szlak pielgrzymkowy prowadzący do katedry w Santiago de Compostela w północno-zachodniej Hiszpanii, gdzie wg pielgrzymów znajduje się ciało św. Jakuba Starszego Apostoła. Nie istnieje jedna, ściśle wytyczona trasa pielgrzymki, a uczestnicy mogą dotrzeć do celu wieloma szlakami. Droga oznaczona jest żółtymi strzałkami i muszlą św. Jakuba - symbolem pielgrzymów.
Początki kultu religijnego w Santiago sięgają IX w. Przybycie pierwszego udokumentowanego pielgrzyma datuje się na 950 r., a ślady pielgrzymek z IX w. znajdują się na monetach Karola Wielkiego. Największe nasilenie ruchów pielgrzymkowych przypadło na XII-XIV w. W XII w. akt papieski uznał Compostelę za trzecie po Jerozolimie i Rzymie święte miejsce chrześcijaństwa, a Santiago stało się jednym z najważniejszych miejsc pielgrzymkowych Europy.
Dawne pielgrzymowanie miało przede wszystkim charakter religijny. Pielgrzymowano dla umocnienia wiary, odbycia pokuty, a także wypełnienia etosu rycerskiego. Ponadto, miasta i parafie wysyłały pielgrzymów z intencją ważną dla danej społeczności, np. prośbą o ustąpienie dżumy. Drogę rozpoczynano od progu własnego domu. Przez wieki przemierzali ją przedstawiciele wszystkich stanów, m.in.: Karol Wielki, św. Franciszek z Asyżu, papież Jan XXIII. Po rewolucji francuskiej znaczenie pielgrzymek spadło i dopiero od końca lat 80. XX w. szlak znowu zaczął przyciągać pielgrzymów.
Papież Jan Paweł II był w Santiago dwukrotnie. Po jego wizycie w 1982 r. Rada Europy uznała Drogę św. Jakuba za drogę o szczególnym znaczeniu dla kultury kontynentu i zaapelowała o odtwarzanie i utrzymywanie dawnych szlaków pątniczych. Szlak ogłoszono pierwszym Europejskim Szlakiem Kulturowym i wpisano na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Apel Rady Europy spotkał się z szerokim odzewem w Europie. Rekonstrukcja szlaków rozpoczęła się w 1986 r. i trwa nadal. Dziś, oprócz Hiszpanii, swoje szlaki mają m.in. Portugalia, Francja, Niemcy, Austria i Szwajcaria.
Dawne szlaki pątnicze zaczęto odtwarzać także w Polsce. Jako pierwszy polski fragment Drogi św. Jakuba odtworzono szlak na terenie Dolnego Śląska. Odcinek o długości ok. 160 km prowadzi z kolegiaty w Głogowie, przez sanktuarium św. Jakuba Apostoła w Jakubowie, do Zgorzelca, gdzie łączy się z Ekumeniczną Drogą Pątniczą. Przedłużeniem Dolnośląskiej Drogi św. Jakuba jest etap w Wielkopolsce, liczący 235 km, rozpoczynający się w Gnieźnie i przez Poznań prowadzący do Głogowa. Oba fragmenty - dolnośląski i wielkopolski - wpisują się w historyczny trakt handlowo-pielgrzymkowy północ - południe: z Wielkopolski przez Łużyce do Pragi. Odtworzone i włączone do szlaków europejskich zostaną również szlaki Camino Polaco (Droga Polska) i Camino del Norte (Droga Północna). Camino Polaco zaczyna się w Ogrodnikach i prowadzi do Słubic, a Camino del Norte wiedzie z Gdańska do Szczecina. Pierwszy odcinek Drogi Polskiej, wiodący z Olsztyna do Torunia, został już opisany i otwarty. Ponadto, latem 2006 r. przygotowany został pierwszy odcinek szlaku wzdłuż dawnej Via Regia, prowadzący z Brzegu do Zgorzelca, w 2008 r. przedłużony o odcinek na terenie Opolszczyzny (Góra św. Anny - Brzeg). Od 2007 r. trwają prace nad odtworzeniem szlaku między Sandomierzem a Krakowem (Małopolska Droga św. Jakuba), którego przebieg wyznaczają dawne kościoły p.w. św. Jakuba Starszego w Sandomierzu, Kotuszowie, Szczaworyżu, Pałecznicy, Niegardowie i Więcławicach. Szlak sandomierski w Krakowie będzie łączył się z małopolskim odcinkiem drogi Via Regia, a następnie z dolnośląskim odcinkiem Via Regia na Górze św. Anny. Planowane jest także przygotowanie południowego odcinka szlaku łączącego Kraków z Dolnym Śląskiem.