Do grona absolwentów Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu należą tak wybitni dziennikarze, jak: Adam Michnik, Jan Nowak-Jeziorański, Jerzy Waldorff.
Adam Michnik (ur. 1946 w Warszawie) - historyk, eseista i publicysta polityczny, redaktor naczelny "Gazety Wyborczej". W 1964 rozpoczął studia historyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Dwukrotnie zawieszony w prawach studenta, w 1968 został relegowany z uczelni za udział w wydarzeniach marca '68, a potem skazany na 3 lata więzienia. Po wyjściu otrzymał zakaz studiowania na jakiejkolwiek uczelni. Studia historyczne ukończył w połowie lat 70. jako ekstern Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu. Działał w Komitecie Obrony Robotników, był jednym z założycieli Towarzystwa Kursów Naukowych. Od 1980 był doradcą NSZZ "Solidarność", a od 1988 - Komitetu Koordynacyjnego przy Lechu Wałęsie. Jako działacz opozycyjny był internowany, a następnie osadzony w areszcie pod zarzutem "próby obalenia ustroju socjalistycznego". Wyszedł w 1984 na mocy amnestii. W 1985 został ponownie skazany na 3 lata za próbę zorganizowania strajku w Stoczni Gdańskiej (uwolniony rok później na mocy amnestii). Uczestniczył w obradach Okrągłego Stołu. W wyborach 4 czerwca 1989 wszedł do Sejmu z listy Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego. Po rozpadzie Komitetu Obywatelskiego i porażce Mazowieckiego w wyborach prezydenckich 1990 zrezygnował z uprawiania polityki. Jeszcze przed wyborami otrzymał od Wałęsy misję wydawania gazety, organu Komitetu Obywatelskiego na czas kampanii wyborczej 1989. Na jej bazie powstała "Gazeta Wyborcza", której został redaktorem naczelnym.
Jan Nowak-Jeziorański, właśc. Zdzisław Antoni Jeziorański (ur. 1914 w Berlinie, zm. 2005 w Warszawie) - polityk, politolog, działacz społeczny, dziennikarz, żołnierz AK, cichociemny, Honorowy Członek Rady Fundacji Centrum Twórczości Narodowej, Założyciel i Honorowy Przewodniczący Rady Kolegium Europy Wschodniej. Po ukończeniu studiów ekonomicznych w 1936 był starszym asystentem w katedrze ekonomiki Uniwersytetu Poznańskiego. W 1937 ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy Artylerii i został skierowany do odbycia służby wojskowej w 2 Dywizjonie Artylerii Konnej im. Józefa Sowińskiego. W 1939 został wzięty przez Niemców do niewoli. Od 1940 działał w podziemiu AK. W lipcu 1944 dotarł do Warszawy jako ostatni kurier-cichociemny, a w przeddzień kapitulacji przedarł się do Londynu, wywożąc setki akt i zdjęć. Używał wówczas fałszywych dokumentów, w których figurował jako Jan Nowak. Po wojnie pozostał na Zachodzie, mieszkał w Londynie, Monachium i Waszyngtonie. W latach 1948-51 pracował w polskiej redakcji BBC. W latach 1952-76 kierował polską sekcją Radia Wolna Europa. Następnie działał w Kongresie Polonii Amerykańskiej, był konsultantem Narodowej Rady Bezpieczeństwa USA. Odegrał istotną rolę w przyjęciu Polski do NATO. Po raz pierwszy po wojnie przyjechał do Polski w 1989. Na stałe powrócił do kraju w 2002.
Jerzy Waldorff-Preyss (ur. 1910 w Warszawie, zm. 1999 w Warszawie) - pisarz, publicysta, krytyk muzyczny i działacz społeczny, członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Poznańskiego i w Konserwatorium Muzycznym w Poznaniu. W latach 1936-39 był recenzentem muzycznym "Kuriera Porannego" oraz działaczem ruchu narodowo-demokratycznego. Po 1945 związał się z tygodnikiem "Przekrój". Był komentatorem muzycznym Polskiego Radia, felietonistą tygodników "Świat" i "Polityka", inicjatorem powstania Muzeum Karola Szymanowskiego w Zakopanem i Muzeum Teatralnego w Warszawie. Współorganizował odbywający się w Antoninie i Ostrowie Międzynarodowy Festiwal "Chopin w barwach jesieni". W 1974 założył Społeczny Komitet Opieki na rzecz Ochrony Starych Powązek.