Nagroda Naukowa 1996

Nagroda Naukowa Miasta Poznania dla ZYGMUNTA ZIEMBIŃSKIEGO za serię publikacji książkowych poświęconych podstawowym zagadnieniom prawa i etyki.
ZYGMUNT ZIEMBIŃSKI Prawnik, profesor Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.
Urodził się 1 czerwca 1920 r. w Warszawie, zmarł 19 maja 1996 r.
W czasie okupacji, związany z organizacjami niepodległościowymi, a w latach 1943-1944 służył w oddziałach leśnych AK (pseudonim "Krótki").
Studia prawnicze rozpoczął na tajnych kompletach, kontynuował na KUL - u, a ukończył w Poznaniu. Na Uniwersytecie Poznańskim odbył również studia filozoficzne w zakresie socjologii. Tytuł profesora uzyskał w 1970 roku. W 1962 został kierownikiem Zakładu Prawniczych Zastosowań Logiki UAM, a w 1981 powierzono mu Katedrę Teorii Państwa i Prawa.
Jego działalność naukowa koncentrowała się na teorii prawa, ale obejmowała także logikę, metodologię nauk, socjologię i etykę. Wyniki badań teoretyczno - prawnych znalazły swe uwieńczenie w pracy Problemy podstawowe prawoznawstwa (1980). Podejmował także problemy lokowane na pograniczu prawoznawstwa i nauki o moralności. Zmagał się z nimi m.in. we Wstępie do aksjologii dla prawników (1990) oraz w pracach O pojmowaniu sprawiedliwości (1992) i O pojmowaniu pozytywizmu oraz prawa natury (1993).
Był autorem ponad 300 publikacji naukowych m.in.: Normy moralne a normy prawne (1963), Logiczne podstawy prawoznawstwa (1966), Etyczne problemy prawoznawstwa (1972), Metodologiczne zagadnienia prawoznawstwa (1974), Szkice z metodologii szczegółowych nauk prawnych (1974), Zasady prawa. Zagadnienia podstawowe (1974), Socjologia jako nauka prawna (1975), Uzasadnianie twierdzeń, ocen i norm w prawoznawstwie (1988). Pracował aktywnie w licznych towarzystwach naukowych i w komitetach redakcyjnych. Od 1991 był członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk.
Pełnił funkcję redaktora naczelnego "Ruchu Prawniczego, Ekonomicznego i Socjologicznego", był też członkiem Centralnej Komisji ds. Tytułu Naukowego i Stopni Naukowych.
Odznaczony Krzyżem Armii Krajowej, a w 1994 Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

Ten artykuł ma więcej niż jedną stronę. Wybierz poniżej kolejną, żeby czytać dalej