Budowa Poznańskiego Szybkiego Tramwaju rozpoczęła się w 1982 roku
Etap przygotowawczy budowy Poznańskiego Szybkiego Tramwaju rozpoczął się w 1980, a dwa lata później ruszyła budowa. Pierwszym inwestorem był Zarząd Dróg i Mostów, w 1985 roku powołano - na czas budowy - powołano Zarząd Poznańskiego Szybkiego Tramwaju w Budowie.
Pierwotnie zakładano, że PST będzie stanowić niezależny autonomiczny układ, a na Trójpolu powstanie specjalna zajezdnia dla obsługującego linię taboru. Miał to być specjalny typ tramwaju, przystosowany do wysokich peronów, podobnie jak wagony kolejowe. Projekt takiego pojazdu został opracowany w poznańskim Ośrodku Badawczo Rozwojowym Pojazdów Szynowych (dzisiejszy Instytut Pojazdów Szynowych "Tabor") Koncepcję tę odrzucono jednak z powodu trudności finansowych. Zapadła decyzja o zintegrowaniu linii z układem komunikacji miejskiej co pozwoliło na duże oszczędności, a w rezultacie na kontynuowanie inwestycji, opracowanie konkretnego harmonogramu realizacji oraz pozyskanie dotacji z budżetu centralnego. Dla potrzeb PST zakupiono również 10 nowoczesnych, w 70-procentach niskopodłogowych tramwajów RT6N1 produkcji czeskiej Tatry. PST oddano do użytku w 1997 roku jako pierwszą i najnowocześniejszą w Polsce trasę szybkiej komunikacji miejskiej. Łączny koszt inwestycji po uwzględnieniu inflacji wyniósł ok. 200 mln zł.