Fakty i liczby

Osoby mieszkające w Poznaniu to zarówno osoby zameldowane w mieście na pobyt stały lub czasowy, jak i osoby, które chociaż tutaj mieszkają, z różnych powodów nie dopełniły formalności meldunkowych. Oficjalna liczba mieszkańców Poznania jest publikowana przez Główny Urząd Statystyczny, który wykorzystuje do jej obliczenia wyniki narodowego spisu ludności i mieszkań oraz urzędowe rejestry administracyjne prowadzone przez Miasto. GUS oblicza dwie kategorie liczby mieszkańców: stosowaną dla krajowych potrzeb urzędowych i statystycznych kategorię ludności faktycznie zamieszkałej oraz wykorzystywaną na poziomie unijnym kategorię ludności rezydującej. Ich definicje różnią się w przypadku mieszkańców nie zameldowanych oraz przebywających czasowo, co powoduje, że różnica pomiędzy tymi kategoriami oscyluje w przypadku Poznania pomiędzy około 2 do 3 tys. osób (w zależności od roku) na korzyść ludności faktycznie zamieszkałej. Przykładowo, porównując oficjalne dane za 2014 r. liczba mieszkańców faktycznie zamieszkałych w Poznaniu wynosi 545,7 tys. osób, a liczba ludności rezydującej - 543,8 tys. osób, czyli o 1,9 tys. osób mniej. Z kolei różnica pomiędzy ludnością faktycznie zamieszkałą a ludnością zameldowaną na pobyt stały wynosi 44,3 tys., a uwzględniając ludność rezydującą 42,4 tys. osób. Różnica pomiędzy liczbą mieszkańców publikowaną przez GUS, a liczbą osób zameldowanych na pobyt stały występuje we wszystkich polskich miastach i np. w Krakowie mieści się ona pomiędzy około 50 - 60 tys. osób.

Według definicji stosowanych przez GUS, ludność faktycznie zamieszkała obejmuje stałych mieszkańców danej miejscowości, czyli osoby zameldowane na pobyt stały lub czasowy ponad 3 miesiące lub deklarujące, że w niej zamieszkują stale lub czasowo (bez cudzoziemców nie posiadających pozwolenia na pobyt stały w Polsce). Do ludności stale zamieszkałej wlicza się także osoby przebywające w innej miejscowości w kraju przez okres krótszy niż 3 miesiące oraz osoby przebywające zagranicą przez okres dłuższy niż 3 miesiące. Dla potrzeb statystyki międzynarodowej, GUS, zgodnie z wymogami unijnymi, oblicza liczbę ludności rezydującej, obejmującą stałych mieszkańców danej miejscowości, czyli osoby zameldowane na pobyt stały (z wyjątkiem mieszkańców przebywających poza miejscowością przez okres co najmniej 12 miesięcy (w kraju lub zagranicą)) lub czasowy przez okres co najmniej 12 miesięcy lub osoby deklarujące, że w niej zamieszkują stale lub okresowo (łącznie z cudzoziemcami nie posiadającymi pozwolenia na pobyt stały w Polsce). W okresach międzyspisowych, liczba ludności faktycznie zamieszkałej i rezydującej, jest obliczana przez GUS przy wykorzystywaniu danych o ruchu naturalnym i migracjach pochodzących z rejestrów administracyjnych prowadzonych przez gminy. System ten powoduje, że obecnie są oficjalnie publikowane dwa warianty wskaźników statystycznych opisujących stan demograficzny kraju.