Fakty i liczby

31 stycznia 2006 minęło 9 lat od dnia, w którym tramwaje zaczęły regularnie kursować na bezkolizyjnej trasie między mostem Teatralnym a os. Jana III Sobieskiego. Poznański Szybki Tramwaj obejmuje 6-przystankową trasę o długości 6,1 km, która w² / ₃ swej długości przebiega w 6-cio metrowym wykopie, a w pozostałej części na wiaduktach i nasypach. Na trasie znajduje się 7 wiaduktów drogowych, jeden kolejowy i jeden tramwajowy. Największym obiektem jest, licząca około 600 m długości, estakada nad Bogdanką. PST ma kluczowe znaczenie dla komunikacji w centrum i północnej części miasta. PST obsługuje 4 linie dzienne i 1 linia nocna. Rocznie korzysta z niej 29 mln pasażerów. Jej przepustowość sięga 5 000 osób na godzinę, w godzinach szczytu wszystkie linie kursują co 10 minut. Uruchomienie linii PST spowodowało skrócenie średniego czasu przejazdu do centrum z 30 do 11 minut. Na trasie umieszczonych jest 6 przystanków (licząc od centrum w kierunku północnym), każdy oznaczony innym kolorem: Słowiańska - zielony, Al. Solidarności - żółty, Lechicka/Poznań Plaza - niebieski, Kurpińskiego - pomarańczowy, Szymanowskiego - czerwony oraz Os. Sobieskiego - pętla końcowa. Na wzór metra, z linią skorelowane są kursujące poprzecznie autobusy. Koszt budowy Poznańskiego Szybkiego Tramwaju wyniósł 147 mln. zł, a jego realizacja trwała 15 lat.

Pierwsza koncepcja budowy linii szybkiego tramwaju w Poznaniu sięga roku 1928, gdy ogłoszono konkurs na opracowanie urbanistycznego planu rozwoju miasta Poznania. Według niej linia szybkiego tramwaju miała połączyć Luboń z Winiarami. W związku z intensywnym rozwojem wielorodzinnego budownictwa mieszkaniowego w północnej części miasta (Winogrady, Piątkowo), w latach siedemdziesiątych rozpoczęto prace projektowe nad linią szybkiego tramwaju, mającą połączyć północne i południowe dzielnice miasta. Początkowo projektowano przeprowadzenie linii poza granice Poznania do Murowanej Gośliny. Trudności finansowe spowodowały rezygnację z tego planu oraz ograniczenie prac tylko do pierwszego (północnego) etapu linii, czyli połączenia Piątkowa z centrum miasta. Tutaj, na ulicy Roosevelta, torowisko szybkiego tramwaju łączy się z miejską siecią tramwajową. Głównym projektantem PST był dr. inż. Zygmunt Nowak.